ΑΓΝΑΝΤΑ (Φωτ. cheyenne)

 

 

ΑΓΝΑΝΤΙΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

 

                                                     

                                                         

              ΤΟ  ΞΥΡΙΣΜΑ

 

 

    Στα παλιότερα τα χρόνια υπηρετούσε στο Γυμνάσιο Αγνάντων κάποιος Γυμνασιάρχης, που δεν τα κατάφερνε να ξυρίζεται μόνος του και γι’ αυτό είχε κανονίσει μ’ έναν απ ’τους τρεις-τέσσερις κουρείς, που διέθετε τότε το χωριό να έρχεται τακτικά στο δωμάτιό του να τον ξυρίζει.

   Έπρεπε κάθε φορά να χτυπάει την πόρτα του Γυμνασιάρχη ακριβώς την καθορισμένη ώρα και ,για να του ανοίξει, να λέει τ’ όνομά του και την ιδιότητά του. Αν χτυπούσε γρηγορότερα, ο Γυμνασιάρχης δε θα του άνοιγε και θα έπρεπε υποχρεωτικά να ξεροσταλιάζει όρθιος απ’ έξω, μέχρι να φτάσει ακριβώς η ώρα του ραντεβού του, να ξαναχτυπήσει και τότε να του ανοίξει. Αν δε καθυστερούσε-αλίμονό του!–θ ’άκουγε τα "εξ αμάξης" για την καθυστέρησή του.                                                                                           

   Κάποτε, κάποιος σοβαρός λόγος υποχρέωσε τον κουρέα ν’ απουσιάσει για δυο-τρεις μέρες στα Γιάννενα. Έτσι ,συμφώνησε με το Γυμνασιάρχη να του στείλει κάποιον άλλον κουρέα να τον ξυρίσει.

   Ο νεαρός κουρέας, λοιπόν, που θα τον αντικαθιστούσε και που για πρώτη φορά θα ξύριζε το Γυμνασιάρχη, ετοιμάστηκε, τύλιξε σε μια καθαρή άσπρη πετσέτα τα ξυριστικά του εργαλεία και δασκαλεμένος απ’ τον άλλον κουρέα χτυπάει ακριβώς στην ώρα του την πόρτα του Γυμνασιάρχη.

  -Τις και ποίος; ακούγεται από μέσα η βραχνή φωνή του Γυμνασιάρχη.

   (Με το τις ο Γυμνασιάρχης απαιτούσε απ’ τον κουρέα να πει τ’ όνομά του και με το ποίος την ιδιότητά του, το επάγγελμά του).

  -Ο κουρέας! του απαντάει απ’ έξω ο νεαρός.

   Aνοίγει η πόρτα και ο Γυμνασιάρχης βλέποντας τον κουρέα με τα ξυριστικά σύνεργα στα χέρια δυσκολεύεται να παραδεχτεί ότι αυτός ο νεαρός είναι πράγματι κουρέας. Γι’ αυτό και τον ξαναρωτάει:

  -Τι είσθε εσείς; Κουρέας;

  -Μάλιστα, κύριε Γυμνασιάρχα

    Και παρατηρώντας τον ερευνητικά από πάνω ως κάτω αποφαίνεται κουνώντας το κεφάλι του:

  -Κουρέας...ή... αλμπάνης; Μάλλον...τρικέρης! 

   Κόκκαλο ο κουρέας.

   Τώρα, δεν ξέρω, θα σας γελάσω,αν τελικά ο Γυμνασιάρχης δέχτηκε το ξύρισμα από τον…τρικέρη ή όχι.

 

                                                                           Γιάννης Κατσικογιώργος

                                                                           Συνταξιούχος Δάσκαλος

                                                                           Xειμώνας του 2011

                                                                           Μενίδι Αιτωλ/νίας

                                                                          

         

   (Εφημ. «ΑΓΝΑΝΤΑ ΑΡΤΑΣ» - αριθ.φύλ.174 - σελ.11 - https://agnanta.com.gr/)

 

                                                 Αρχική σελίδα